Categorie: "Analyse"

Terwijl volgens bijvoorbeeld de ChristenUnie het financiële van de gemeente teveel op economie en te weinig op het sociale domein is gericht, denkt de VVD daar heel anders over. Dat bleek tijdens de behandeling van de kadernota 2016, waarin het begrotingsbeleid voor volgend jaar is aangegeven.

Dat sociale domein moet worden gefinancierd binnen het voor welzijn vastgestelde budget en daarvoor van het Rijk binnen komende middelen,  meent het college. De oppositie is geneigd die opvatting niet te delen. Raadslid Bert de Pijper van de ChristenUnie kon in de kadernota niet een duidelijke visie van het college op het sociale domein ontdekken. Wel op communicatie, citymarketing en participatie van de burgers.

→

Wel of niet sociale huurwoningen bouwen. Eigenlijk is dat de kern van verschil van inzicht tussen college en een deel van de oppositie. In elk geval zijn SP en GroenLinks, in tegenstelling tot de coalitie en het CDA, voor meer sociale huurwoningen.

Het kwam aan de orde in de raadscommissie Ruimte, Wonen en Natuur (RWN) op verzoek van GroenLinks. Die wilde namelijk met andere fracties al vast praten over twee nota’s van B&W omtrent wonen. Maar, betoogde de VVD, de discussie over Woonvisie en Woonagenda, zoals die stukken heten, komt in oktober  pas aan de orde. Dan hebben B&W ook met alle belanghebbende partijen, zoals huurders- en eigenarenorganisaties, gepraat.

Enkele jaren geleden was een struikelblok voor de PvdA, toen nog groter dan nu, dat de VVD er geen sociale huurwoningen bij wilde hebben. Mede daardoor kwamen de sociaal democraten buiten het college te staan. Het inzicht van de sterk gekrompen partij is inmiddels 180 graden gedraaid en zij belandde dus wel weer in het college van B&W. Het CDA, deel uitmakend van het vorige college, zit nu in de oppositie, maar blijft kennelijk wel achter het volledig op doorstroming gerichte woonbeleid staan. Dus geen extra sociale woningen bouwen, omdat er al genoeg van zijn en alleen de scheefwoners er uit moeten door verhuizing naar duurdere huizen.

→

 

Volgens de gemeenteraad gaat het goed met het nieuwe welzijn in de wijken, waarbij inwoners vooral zelf aan de slag moeten. B&W delen die mening, zodat de op een onder het vorige college ingezette beleid wordt voortgezet. De raad aanvaardde de beleidsnota ‘Bewoners aan Zet 2016 en verder’ over de lokale uitvoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Naast allerlei andere wijkorganen en functionarissen, is in dat stuk de gemeentelijke ‘initiatieven makelaar’ geïntroduceerd. Geef die dan de opdracht mee ook de daarin niet genoemde jongeren, tieners en anderstaligen te benaderen en te ondersteunen bij het ontwikkelen van initiatieven, zei de SP.

Die fractie kwam daarvoor met een motie, maar ving uiteraard bot, want de partij wordt door andere politieke stromingen in de gemeenteraad het liefst dood gezwegen. En VVD-er Victorl Frequin maakte er in feite een semantische discussie van door SP-raadslid Marina Casadei te verwijten dat die in haar betoog de doelgroepen ‘vergeten groepen’ had genoemd. Zij  probeerde nog te zeggen in haar aantekeningen het woord ‘vergeten’ tussen aanhalingstekens te hebben gezet, maar ja dat hoor je niet. ‘Minder goed bereikte’ groeperingen, verbeterde zij haar opmerkingen, maar de rest van de raad had ook daar uiteraard geen behoefte aan en was toch al van plan tegen de motie te stemmen.

Weerstand

De opmerking dat in de bewoners initiatiefgroepen (BIG) in de wijken jongeren en anderstaligen slecht zijn vertegenwoordigd, terwijl die laatsten bijvoorbeeld in Keizer Karelpark massaal aanwezig zijn, stuitte op weerstand bij de rest van de raad, al had GroenLinks wel de indruk dat het jongerenwerk (tegenwoordig beheerd door de gemeente zelf) wat onzichtbaar is geworden.

→

Natuurlijk slijpt de politiek nu messen. Over goed een half jaar zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad en dus moeten zo langzamerhand ferme beloften in de wijken worden gestrooid. En de oppositie wil nooit meer laten gebeuren wat het nu zittende college van B&W in het zadel hielp. Dankzij een coalitie met twee éénpersoonsfracties, ChristenUnie en Ouderencombinatie, de allerkleinste, die voor de minst mogelijke meerderheid zorgden. Kan niet, riep de oppositie van meet af aan. Hoewel zij ongetwijfeld voor hetzelfde zou kiezen als daarmee de macht in het vizier kwam.

PvdA, GroenLinks, D66 en SP vielen na de vorige verkiezingen buiten de boot. Vooral door arrogant manoeuvreren van de grote winnaar, D66, die in Amstelveen haar fractie zag verdrievoudigen, maar meende daarmee ook de grootste partij in deze stad – VVD – de wet te kunnen voorschrijven. Ja, dag. Zover lieten de rechts liberalen de links liberalen niet oprukken. Zodat een centrum rechts college ontstond.

D66 zal nu wel slimmer zijn, met de analytische en kordate Maaike Veeningen als fractievoorzitter. Probleem voor landelijke partijen bij plaatselijke verkiezingen is dat zij op wat er in Den Haag gebeurt worden afgerekend en vrijwel niet op hun prestaties in Amstelveen. D66 lijkt in dat opzicht nog wel de wind mee te hebben, maar voor GroenLinks, met lokaal toch een stevige equipe, zie ik het op dit moment helaas somber in. Net als voor het CDA trouwens, dat toevallig wel een raspoliticus en bekwame bestuurder in de persoon van wethouder Groot leverde.

→

Theoretisch is de Rabobank een coöperatie, waarin de leden beslissen. Puur theoretisch. Niemand kan natuurlijk serieus geloven dat leden van bijvoorbeeld de bank in Amstelveen, via hun bestuur, enige invloed hebben op de besluiten die in het landelijke hoofdpaleis te Utrecht worden genomen. Het is weliswaar ooit coöperatief begonnen, draagt daarvan nog enigszins de contouren, in de praktijk blijkt meepraten van de klanten – in dit geval de leden – een onmogelijke werkwijze. Daarom wordt nu ook bij al die lokale (inmiddels wegens de landelijk gestuurde schaalvergroting vooral regionale) banken de invloed van de leden tot die van een ledenraad gereduceerd. Men gaat verder over op het zogenoemde directiemodel, wat er in de praktijk op neerkomt dat de directie – omgevormd tot Raad van Bestuur – de dienst uitmaakt. Al houdt formeel een door de ledenraad gekozen Raad van Commissarissen daarop toezicht. →

Natuurlijk zou een nieuw college van B&W op een bredere coalitie in de gemeenteraad moeten steunen dan de minimale meerderheid met één zetel, waarvoor de eenpersoonsfracties ChristenUnie en Ouderencombinatie van stal moesten worden gehaald. Die kleurrijke waaier van vijf partijen (met CDA, VVD en Burgerbelangen) valt uiteen als één raadslid uit de coalitie dwars gaat liggen. Maar dat deze combinatie onder leiding van de VVD tot stand kwam, hebben de nu meespruilende linkse fracties geheel aan zichzelf te wijten. Die hebben hooghartig hun hand overspeeld, aangevoerd door D66-lijsttrekker (lijsttrekster mag je tegenwoordig, geloof ik, niet meer zeggen) Catharina de Leur. Zij stelde, omdat haar partij nu eenmaal de grote winnaar van de verkiezingen was, de VVD -  toch nog steeds de allergrootste – min of meer voor de keus: snel aansluiten en naar onze pijpen dansen, anders gaan wij met het CDA verder. Een strategie die misliep, omdat het CDA liever met de VVD in zee ging. →

(Door Johan Th. Bos)

De nieuwe coalitie van VVD, PvdA, CDA is een monsterverbond op het gebied van de woningbouw. De PvdA is voorstander van zoveel mogelijk sociale woningbouw, de VVD tegenstander. De liberalen willen alleen grote, ruime en door veel groen omgeven riante huizen voor hun leden en andere welgestelden. Formeel is het argument daarvoor dat het de doorstroming bevordert, omdat nu – gelet op hun inkomen – te goedkoop wonende Amstelveners dan naar duurdere huizen zouden verhuizen. Een drogreden, want in de praktijk blijken de hoog geprijsde villa’s en penthouses voornamelijk naar kopers van buiten de gemeente te gaan.

→