Sander Mager
“Buitengewoon gewoon” is Jan van Zanen als burgemeester van Amstelveen steeds geweest. Dat zei vice voorzitter van de gemeenteraad Sander Mager bij de aankondiging van het ereburgerschap van de nu naar Utrecht vertrekkende Van Zanen.
In de schouwburg moest hij donderdag Van Zanen voor de derde keer toespreken. “Over acht jaar Van Zanen kunnen we nog tot diep in de nacht over doorpraten. Anekdotes genoeg”, zei Mager. Als lid van de vertrouwenscommissie uit de gemeenteraad zag hij destijds de sollicitatiebrieven aan de koningin, waaronder die van Jan van Zanen. “Mijn eerste indruk: een enthousiaste, zelfverzekerde en welbespraakte vent, veel jonger dan zijn iets wat oversized en ‘double breasted’ pak deed vermoeden.”
Mager vroeg, in een sollicitatiegesprek of Amstelveen en de gemeenteraad bang voor hem moesten zijn, gelet op zijn dadendrang. “Nee bang zijn we nooit geweest”, zei Mager nu. Wel bevreesd dat je eerder zou vertrekken, dat Amstelveen niet uitdagend genoeg voor je zou zijn, dat je je misschien wel zou gaan vervelen. Niets van waar gebleken. Al heb je jezelf natuurlijk ook wel heel weinig tijd gegeven om je te gaan vervelen. Want wat heb jij jezelf (en veel mensen om je heen) weten bezig te houden.”
Mager constateerde dat er waarschijnlijk geen vereniging of club is in Amstelveen waar Van Zanen niet tenminste één keer langs is geweest. “En als je al een keer niet kon, dan zorgde je dat je een volgende keer zeker niet verstek liet gaan. In een klimtuigje, ondanks je hoogtevrees, op de kabelbaan bij het jubileum van de Scouting, maar net zo makkelijk keurig alle etiquettes volgend in Japan, of gewoon op de thee met een paar lieve woorden bij een 100 jarige Amstelveense. Je was overal, je deed het allemaal en je deed het allemaal met warmte en liefde.”
Van Zanen zei dikwijls: ‘Ik doe het op mijn manier. Ik kan niet anders,’ herinnerde Mager zich. Vaan klonk dat volgens hem vaak wat verontschuldigend. “Vooral als het ging om je perfectionisme, je ongedurigheid, je ongeduldigheid waar mensen natuurlijk ook best wel eens last van hadden. Maar het is jouw zelfde eigen manier, jouw authenticiteit die maakt dat zo heel veel Amstelveners je niet alleen zien als ‘dé burgemeester’, maar als hún burgemeester, ónze burgervader “.
Mager: “Over Frans Bauer zeggen sommige mensen ‘hij is zo lekker gewoon gebleven’ en dat geldt eigenlijk ook voor jou. In een tijd waar menigeen de mond vol heeft over de kloof tussen burger en bestuurders is dat een prestatie van formaat.”
“Zo vertelde een goede vriend van me, die bij de politie werkt, mij ooit hoe hij met een stel collega’s met enig leedvermaak heeft staan kijken hoe een collegaatje van hen ’s ochtends bij het bureau jou op de fiets tegen kwam. ‘Hey joh hoe gaat ie?’ vroeg ze aan je en een geanimeerd gesprek tussen jullie volgde. Toen haar collega’s haar bij binnenkomst vroegen wat zij toch in hemelsnaam met de burgemeester had staan bespreken, stamelde ze ‘de burgemeester?…. ik dacht dat het een buurtregisseur was!’.”
Hij bracht ook een recente naturalisatieceremonie in de raadszaal in herinnering. “Toch best spannend, zeker voor de kinderen die daarbij zijn. Totdat jij de kring rondgaat en iedereen een handje geeft en je bij het jongste jongetje komt en zegt ‘Hoi! Ik ben Jan, hoe heet jij?’ en vervolgens met die twinkeling in je ogen ‘Hou jij ook zo van poffertjes? Ik wel, maar dat kan je zeker wel zien’. Fantastisch zo’n buitengewoon gewone burgemeester. Maar ik weet ook dat jij zo benaderbaar was, dat je eigen kinderen niet meer met jou uit eten wilden in Amstelveen.”
Volgens Mager heeft Van Zanen de “unieke gave” niet zichzelf maar gewone Amstelveners heel belangrijk te maken. “Jij geeft ze dat zo noodzakelijke schouderklopje en de waardering die ze verdienen. En als het even tegen zit ben jij er met een attent berichtje of een arm om ze heen. Zo treffend om in je weekboek te lezen hoe jij de afgelopen weken ook persoonlijk afscheid hebt genomen van Amstelveners die jij bij hun verdriet de afgelopen jaren terzijde hebt gestaan.”
“Met jouw aandacht voor al die gewone Amstelveners heb je niet alleen laten zien hoeveel warmte er aan de binnenkant in de Amstelveense samenleving zit, maar die binnenkant van Amstelveen ook zelf warmer gemaakt. Jouw laatste woorden in de Amstelveense raad pasten daar perfect bij ‘ik hou van jullie’.”
Als Van Zanen ooit weer in Amstelveen komt is hij daar gewon burger. “Dat vond onze gemeenteraad niet kunnen. Want wij houden ook van jou.” Vandaar dat de raad besloot Van Zanen tot ereburger te benoemen.
Mager: “Want met jouw oorspronkelijke sollicitatiebrief in mijn achterhoofd konden wij niet anders dan concluderen dat je je belofte je “enthousiasme, energie en werkkracht” ten dienste te stellen van Amstelveen ten volle hebt waargemaakt. We willen je heel erg danken voor wat jij niet alleen als functionaris, maar als mens voor Amstelveen en al die Amstelveners hebt betekent. En we zijn Marian (echtgenote, red.) en jullie kinderen heel dankbaar dat zij toegelaten hebben dat jij dit op jouw manier mocht en kon doen.
Bij het ereburgerschap hoort een schitterende sculptuur van Jan Verschoor. Ik hoop dat elke keer dat je ernaar kijkt, je denkt aan een van die buitengewoon gewone Amstelveners die je hier ontmoet hebt en hun dankbaarheid dan weer even voelt. Lieve Jan, ontzettend dankjewel.”
Lees ook:‘Lieve Jan, we zullen je ontzettend missen’
Lees ook:Jan van Zanen heeft prostaatkanker
Lees ook:Jan van Zanen ereburger Amstelveen
Lees ook:Burgemeester: ‘lokale politiek inspireert niet’
Lees ook:21 sollicitanten voor burgemeesterschap Amstelveen