Onzin natuurlijk dat vroeger alles beter was. Net zulke grote onzin als dat het nu beter is dan vroeger. Maar de technologische vooruitgang bracht niet in alle opzichten verbetering. Zeker niet in de zorg of de gemeentelijke communicatie. Om maar wat te noemen. Wat ooit simpel was, is tegenwoordig heel ingewikkeld.
De nieuwe systemen werken als transparantie schadende filters. In elk geval in de communicatie met de lokale overheid. Wat vroeger in enveloppen werd gestoken en tegelijk naar raadsleden en pers ging, bijvoorbeeld, gaat nu via diverse afdelingen naar de plaatselijke en regionale journalistiek.
Met vertraging dus. Als het systeem tenminste werkt. Er zit een legertje ‘woordvoerders’ tussen, dus zo gemakkelijk als het ooit kon zijn, is het allang niet meer. Die lui zitten er niet voor niks en moeten de noodzaak van hun functie natuurlijk waar maken, ook al is dat dan ten koste van snel contact tussen bestuurders en media. Het zij zo.
Mij benieuwen of daarover in de op komst zijnde gemeentelijke discussienota over journalistiek iets staat. Ik denk het niet, want heel die nota gaat in feite volgens mij alleen over RTV Amstelveen. En dan nog alleen over de televisie, want met radio bemoeit blijkbaar niemand daar zich meer. Nou ja, de hobbyclub die er muziek op mag uitzenden, waarnaar geen hond luistert. Een hobby tussen de schuifdeuren eigenlijk. Maar subsidie voor TV is de directe aanleiding van heel de ‘brede’ discussie, die niet breder zal blijken dan één afdeling van de lokale omroep.
Op het compleet falen van de communicatie tussen media, c.q. burgers, en gemeente wijs ik jaren. Tevergeefs. Met alle fracties in de gemeenteraad heb ik er zo langzamerhand over gesproken, vrijwel iedereen meent dat ik ‘een punt’ heb, maar de politieke arena wordt nu eenmaal gestuurd door ambtenaren en die weten in hun adviserende rol haarfijn uit te leggen dan ik een oude gek ben. Zodat alles blijft, zoals het is. Niet meer wordt zoals het was. Van hiaten in de communicatie leven nu eenmaal communicatie consultants, die op basis van een soort mavo-wetenschap boekjes hanteren om te vertellen hoe het moet. En van die lieden, uiteraard gepasseerd door iedere rechtgeaarde journalist, komen er steeds meer. Leve de miscommunicatie dus…
Lees ook:Hoezo transparant?
Lees ook:Kneuterig
Lees ook:De digitale openheid van D66
Lees ook:Geheime politiek
Lees ook:D66: ‘investeren in vertrouwen van burgers’
Dit noem ik nu eens een column naar mijn hart. Alleen de vraag is, hoe wordt die ‘communicatie deskundige’ (breek me de bek niet open..) duidelijk gemaakt dat zij/hij er zit om te communiceren met de inwoners?
Ach ja wie was er zo een ‘communicatiedeskundige’, PR/propagandaman in hart en nieren, voordat ie in Amstelveen, neerstreek……..Herbert Raat deed dat vak in Amsterdam, gepokt en gemazeld aldus. En verder heb je gelijk de Amstelveense politiek grossiert in vergaderen achter gesloten deuren, vertrouwelijke informatie, niet (tijdig) openbaar maken van openbare informatie, en vooral niet afwijkende meningen poneren. Laat staan volgbare debatten voeren en de informatie volledig (en tijdig) openbaren. Moties en amendementen worden ‘omwille van de tijd’ niet eens meer volledig voorgelezen; want de raadsleden hebben die al gehad….raadsleden zeggen het een doen het ander. En de radio? Ze weten niet eens wat dat is bij de gemeente, daar ook goedwillende amateurs toch!?
Het begrip ‘lokale journalistiek’ is innerlijk tegenstrijdig, omdat het kader te beperkt en de onderlinge afhankelijkheid te groot is voor de ongebondenheid en objectiviteit die ware journalistiek kenmerken.