“Een pijnlijke kwestie”, noemt wethouder Peter Bot het in een brief aan de gemeenteraad. Tegen begraafplaats Zorgvlied diende vrijdag een rechtszaak, omdat een familie vindt dat onterecht twee graven zijn ontruimd. In een van de twee is inmiddels Harry Mulish begraven. De familie vraagt minimaal 90.000 euro schadevergoeding. De uitspraak van de rechtbank is 28 maart.
Nadat de familie naar hoofdstedelijke tv-zender AT5 was gestapt en ook de Telegraaf er aandacht aan had besteed heeft de gemeente inmiddels vragen van het ANP beantwoord. Overigens had zij de kwestie graag buiten de publiciteit willen houden en die zwijgzaamheid ook met de familie te hebben afgesproken. Die heeft zich er kennelijk niet aan gehouden.
In de brief aan de gemeenteraad zegt Bot dat de familie meent eeuwigdurend grafrecht op twee graven te hebben. Maar eeuwigdurende graven bestaan bij Zorgvlied niet, meldt Bot. De begraafplaats kent graven voor bepaalde en voor onbepaalde tijd. “Het grafrecht vervalt drie jaar nadat de rechthebbende op het grafrecht is overleden. Tenzij nabestaanden het grafrecht overnemen. Grafrecht erf je namelijk niet automatisch, maar kun je officieel overnemen door overschrijving van het grafrecht”, staat in de brief.
Zorgvlied biedt erfgenamen na het overlijden van een rechthebbende op een grafrecht drie jaar de tijd om het graf over te laten schrijven. Dat is zo geregeld in de beheersverordening van de gemeente. Daarna vervalt het grafrecht en heeft Zorgvlied het recht en de plicht het graf te ruimen. “Voor beide graven zijn geen verzoeken tot overschrijving in die periode binnengekomen. Het voornemen tot het ruimen van een graf, maakt Zorgvlied gedurende een aantal jaren bekend voordat de grafruimte opnieuw wordt uitgeven”, schrijft Bot.
Niet gereageerd
De rechthebbende op het grafrecht waar nu Harry Mulisch ligt begraven, is in 1968 overleden. Het grafrecht verviel dus in 1971. Er is volgens de gemeente nooit een overschrijvingsverzoek voor binnengekomen. Ook niet naar aanleiding van publicaties over de voorgenomen ruiming (bordjes op het graf, mededelingenbord).
Voor het andere graf, waarvan de rechthebbende in 1999 overleed en het grafrecht in 2002 verviel, is buiten de wettelijke termijn in 2006 een overschrijvingsverzoek ingediend. De gemeente heeft dat – naar eigen zeggen abusievelijk – niet in behandeling genomen. “Daar heeft de familie nooit op gereageerd en ook geen stappen ondernomen. Beide graven waren in 2010 gereed gemaakt voor uitgifte.”
Maar jaren daarna kreeg Zorgvlied het verzoek tot bijzetting van een familielid in dat graf. Tot dan wist men bij Zorgvlied niet dat er een familieverband was tussen beide graven. Die stonden op twee verschillende familienamen. Zorgvlied zegt uit coulance de familie een nieuw graf met monument te hebben aangeboden. Daar is de familie niet op ingegaan.
Lees ook:Gemeente verliest zaak graf Zorgvliet
Lees ook:Shuttle naar graf op Zorgvlied
Lees ook:Graf verzetsheld Theo Ruiter overgedragen
Lees ook:Zorgvlied poogt mensen met kleine beurs tegemoet te komen
Lees ook:Zorgvlied schept meer capaciteit door aanleg ‘keldergraven’
Vreemd verhaal. Volgens mij ontbreekt nog een stuk (cruciale?) informatie.
Formeel zal de wethouder wel gelijk hebben, maar bij zo’n icoon van de Nederlandse literatuur moeten er bij de desbetreffende ambtenaren toch wel lichtjes zijn gaan branden. Voor de rest zie hr. Oomes.
Het werk Mullis is vullis, het werk van Reve doet leven.