Henk Godthelp
Foto: amstelveenweb.com
Honderden waren er. Tout Amstelveen. Zaterdagmiddag (30 november) kwamen zij eendrachtig naar restaurant Kronenburg om de begin vorige week overleden journalist Henk Godthelp te gedenken. En om zijn nabestaanden, onder wie weduwe Chris en dochter Roos, te condoleren met het verlies. Een lange rij sprekers probeerde te vatten wie hij voor de lokale gemeenschap is geweest in de 35 van zijn 55 jaar durende leven, die hij leiding gaf aan het Amstelveens Nieuwsblad.
Eerder al was hij gecremeerd, maar meer aanwezig had hij zaterdagmiddag nauwelijks kunnen zijn. In de gesprekken en met muziek afgewisselde toespraken boordevol herinneringen. Van onder anderen zijn zuster, oud-collega’s, vrienden en bijvoorbeeld wethouder Herbert Raat (VVD) en raadslid Sander Mager (GroenLinks), die als duo de lokale politiek vertegenwoordigden. Daaruit bleek opnieuw dat hij voor velen meer was dan een lokale verslaggever, mede door zijn frequente horecabezoek met Jan en alleman. Vooral met alleman. Raat en Mager vroegen zich, met gekscherende verwijzing naar zijn invloed, toch wel af hoe het zonder (adviezen van) Godthelp met de komende nieuwe collegevorming moet.
Hij overschreed journalistieke grenzen als vriend en daardoor infiltrant in ambtelijke, bestuurlijke, politieke en andere kringen. Nou ja, journalistiek kwamen die nauwe banden hem natuurlijk wel weer goed van pas en verzekerde hij zich van voorkeur voor zijn krant als het om – soms uit vertrouwelijke bronnen komende – nieuwsgaring ging.
Hij maakte het Amstelveens Nieuwsblad groot, zei burgemeester Jan van Zanen, die hem in augustus nog thuis bezocht en nu deed alsof hij Henk aan de telefoon had. Die was toen al waar ziek. Eigenlijk droeg hij longziekte al jarenlang met zich mee, maar hij wist van geen ophouden. Klaagde ook nooit, herinnerde Van Zanen zich nog levendig.
Die prees ook zijn ‘fenomenale geheugen’ en gewaagde van de plannen die Godthelp nog had, maar bij plannen moesten blijven. Noemde hem, met een verwijzing naar de lengte van de overledene “twee meter onrust en nieuwsgierigheid”. Geïnteresseerd in mensen.
Van Zanen, alsof hij telefonisch met hem sprak: “Nee, de opkomst is hier prima. En de witte wijn uitstekend.” Godthelp hield van goede wijn, van het leven, dat voor hem eigenlijk te snel voorbij ging, zoals veel sprekers zeiden. Hij heeft honderd jaar in 55 jaar geleefd, zeiden ze. Maar de lucht was voor hem letterlijk op, verzuchtte Van Zanen.
De burgemeester beloofde, alsof hij weer via de telefoon weer met Godthelp sprak: “Wij letten op Chris en Roos. Wees maar trots op ze. En doe de groeten aan Cor Heij en Theo Tiemessen” (wijlen raadsgriffier en wethouder, red). Om te eindigen, zoals ook veel andere sprekers, met referentie aan wat Godthelp placht te zeggen bij het heffen van het glas: “Hulde”.
Lees ook:Henk Godthelp overleden
Lees ook:Raat wil straat naar Henk Godthelp noemen
Lees ook:Straatnaam voor en roman van Henk Godthelp (ꝉ)
Lees ook:Lokale kunstenaars in Van der Togt
Lees ook:Mager