Is er nou echt zoveel reden om blij te zijn met de verversing van gemeenteraad en college van B&W? Is maar hoe je het bekijkt. Tegen de tijd dat die twintig nieuwe raadsleden, een meerderheid dus, door hebben hoe de ambtelijke en politieke hazen lopen, zijn we een paar jaar verder. Eerlijk gezegd denk ik dat zij het pas aan het einde van de rit een klein beetje door krijgen. Er zijn er trouwens die na enkele periodes nog steeds in een soort politiek sprookjesland leven, op zorgvuldige afstand van de realiteit.
Bij B&W lijkt het mij niet zoveel anders. De enige die daar nu op vier jaar lokale bestuurlijke ervaring kan bogen, is Herbert Raat. Die heeft drie nieuwelingen in het vak om zich heen verzameld, van wie ik mij afvraag in hoeverre zij het op die post gaan redden. Nou ja, Maaike Veeningen van D66 – de fractie die louter dankzij landelijk Pechthold-effect de tweede in de lokale raad werd – gaat het misschien nog wel redden., Maar van de andere twee nu aantredende wethouders hoop ik dat zij mee kunnen komen.
Nou ja, ze hebben natuurlijk allemaal door dik en dun de steun van een meerderheid in de gemeenteraad, de coalitie. Moeten het dus wel heel bont maken om onderuit te gaan. Raat heeft mee dat hij, behalve die vier jaar wethouderschap, ook ambtelijke ervaring als woordvoerder van wethouders in Amsterdam heeft. Hij kent dus een beetje de trucs van de ambtenarij. Die andere wethouders krijgen natuurlijk onmiddellijk na hun aantreden van de medewerkers – van wie zij misschien formeel de baas zijn – te horen wat de bedoeling en hoe men het nu eenmaal op het raadhuis gewend is. Eigenlijk was Sander Mager van GroenLinks de enige die, met ook ambtelijke ervaring en bewezen goed in het debat, Raats evenknie kon worden. Die is dan ook bewust buiten de deur gehouden.
Die ambtenaren hebben soms decennia ervaring en kunnen dus met gemak via allerlei door hen geschreven notities – en hoe de stukken verder mogen heten – gewoon doorgaan waar ze mee bezig waren. Ik geloof écht niet dat er ten gemeentehuize werkelijk elke vier jaar een andere wind gaat waaien. Afgezien van die uit Den Haag misschien.
Maar, democratie of niet, ambtenaren besturen natuurlijk als het er op aankomt de stad. Nou ja, met wat inbreng van Herbert Raat bijvoorbeeld, die zijn pappenheimers op basis van eigen ervaring in Amsterdam kent. En met stevige invloed – al mag en zal hij dat nooit toegeven – van gemeentesecretaris Rein Schurink, die al langer dan welke wethouder en burgemeester ook meeloopt. Gemeentesecretarissen fungeren aan de hoven der gemeenten volgens mij als Raspoetins. Hun kunst is dat zij – en hun staf – de dienst uitmaken, maar politici in de waan weten te laten dat die er echt toe doen en dingen zelf bedenken. En als ik zie wie er zoal in raad en lokaal bestuur zitten, ben ik daar in het Amstelveense geval waarschijnlijk niet eens zo vreselijk tegen. De stad moet immers worden bestuurd en democratie is in de praktijk niet meer dan een mooie theorie. Zalig wie er in geloven. Daarom voelde ik zelf nooit ambitie in de lokale politiek te duiken. Ik zie het theater van al die gelovigen liever aan de zijlijn. Daar blijf je lachen….
Lees ook:Kinderen ‘roefelen’ bij instellingen
Lees ook:Capaciteiten
Lees ook:Wisselgeld
Lees ook:Verkiezingskoorts
Lees ook:Ambtelijke inhuur Aalsmeer beperkt winst fusie
Johan, maw. in je laatste alinea concludeer je dat onze toekomstige wethouders op Raat na, bestuurlijke onbenullen zijn. Je zegt het alleen beleefd.
Maar aan de andere kant zijn hier de lokale media, zoals dichtbij.nl ,de plaatselijke amateurclub van TVmakers en de lokale sufferdjes ook niet schuldig aan. Ik heb ze namelijk nog nooit op maar 1 critische vraag of iets van onderzoeksjournalastiek kunnen betrappen?
Ik heb ook nooit de opponenten van de gemeenteraad kunnen betrappen op het schrijven van artikeltjes in de plaatselijke media. Het blijft daar aan de Poel een incestueus gedoe.
Er zijn hoogstens wat amateurtjes in de journalistiek die wat proberen en die krijgen rond verkiezingstijd wel antwoord, maar dat is 9 van de 10 keer nietszeggend. En na verkiezingstijd blijft het dodelijk stil en komen enkel de mededelingen van het Stadhuis naar buiten, die klakkeloos worden overgenomen.
Veel verschil zat er niet tussen al die programma’s. In verkiezingstijd beloofden alle poartijen een veilig, groen, sportief, sociaal etc. Amstelveen. Ik begrijp persoonlijk niet dat daarvoor negen partijen nodig zijn, maar dat is goeddeels landelijk bepaald. D66 is nu volstrekt dankzij landelijk succes lokaal de tweede partij, maar deint altijd mee op de golven van de politiek en als Pechthold in Den Haag wegvalt of het niet meer zo goed zou doen, slinkt in Amstelveen ook de fractie weer. Ik verdedig wel mijn collega’s. Die staan in feite met gebonden handen. Volstrekt anders dan toen ik nog in de zestiger en zeventiger jaren voor het Amstelveens Weekblad werkte, destijds nog een echte krant waarvan de redacteuren ook volgens de dagblad- – dus niet de nieuwsblad- – cao werden betaald, als enige nieuwsblad in Nederland overigens. De redacties zijn nu tot het absolute minimum, of nog lager, beperkt. Het AW heeft er volgens mij niet eens meer een en de rest is min of meer veroordeeld tot het volschrijven van de achterkant van de advertenties. De enige media in deze stad zijn van de Telegraaf of de door de lokale overheid betaalde omroep. In journalistiek Nederland maakt iedereen zich zorgen over het uitkleden van de lokale variant daarvan, want het betekent dat klakkeloos de informatie wordt doorgeschoven van de lokale overheid, die natuurlijk blij is met zulke kritiekloze doorgeefluiken. Voor enig onderzoek is echt geen geld. Bij het AW zaten wij met, als ik het goed heb, destijds twaalf redacteuren, wij werkten alsnog dag en nacht, klaagden dat het toen al eigenlijk te weinig was. Kun je nagaan hoe het nu is. Inderdaad voorlopig hoor je weer niks uit de raad. Die partijen komen – om kiezers te overtuigen – pas over vier jaar met nieuwe beloften. Dan zal het eindelijk beter gaan. Wie het gelooft, mag het zeggen……
Het A Nieuwsblad had vorige week best een interessant artikel over de collegevorming. Intrigerend. Wie weet deze week een vervolg met meer details en uitleg.
Goed verhaal. Kan ik mij wel in vinden. Zie ook mijn bijdrage bij jouw stuk: “PvdA schuift aan bij college” d.d. 05 april jl.
Wat mij wel opviel was de zekere empathie die opgesloten leek te zitten in jouw constatering “De enige die daar nu op vier jaar lokale bestuurlijke ervaring kan bogen, is Herbert Raat. Die heeft drie nieuwelingen in het vak om zich heen verzameld, van wie ik mij afvraag in hoeverre zij het op die post gaan redden”.
Ik persoonlijk denk dat hier juist sprake is van een vooropgezet en sluw spel van de kant van Raat. Denk maar eens aan het spreekwoord “in het land der blinden is eenoog koning”. Dit verklaart wellicht tevens waarom de PvdA is uitgenodigd en niet het CDA. Dit zou immers de rentree van een doorgewinterd wethouder (Raat’s evenknie zoals jij het formuleerde) hebben betekend.
Er is verschil tussen empathie en het constateren van een feit, waaruit lezers – zoals in deze reactie kennelijk gebeurt – hun conclusies uit kunnen trekken. De reactie lijkt mij overigens niet geheel onjuist….
Je kan ook zeggen dat het niet handig is van Raat dat ie dat gedaan heeft. Als de anderen echte bokken schieten, straalt dat ook op hem af. Kijk maar naar de Stadshartaffaire, hoe de mensen smalend reageerden toen hij zei dat het handelen van zijn collega wel beter kon.
Als geboren en getogen amstelvener, maakte ik vele jaren het bestaan van het Amstelveens Weekblad mee. Een destijds leidend Nieuwsblad, met het wel en wee van heel Amstelveen Ik betreur het ten zeerste dat AW nu een zeer zieltogend bestaan leidt. Ook het A Nieuwsblad lijkt met een tekort aan redacteuren te maken te hebben, al weten ze nog vele advertenties binnen te halen. Dit lijkt me op den duur een tekort aan democratie te gaan opleveren.Wie weet een oplossing ? Wel wil ik even rechtzetten,dat door ons dhr R de Leeuw werd ervaren, als een integer en deskundig journalist. Hij wist o.a. de Schipholproblematiek altijd tot in de haarvaten, en voor een ieder toegankelijk/begrijpelijk te publiceren. Al kan 1 man uiteraard geen degelijke krant overeind houden.
Het gaat bij de lokale bladen, allemaal eigendom van de Telegraaf, niet meer om journalistiek, maar om inkomsten. Wat er nog van de redacties over is (AW heeft er volgens mij niet eens een meer), mag de achterkanten van advertenties volschrijven. Ik heb respect voor mijn collega’s die er het beste van maken, maar de lokale en regionale journalistiek is goeddeels ter ziele. Ik werkte lang voor het AW, was er zelfs enige tijd hoofdredacteur van. Wij hadden toen een forse redactie die wij te klein vonden, maar we konden nog wel enig onderzoek doen. Die tijd lijkt voorgoed voorbij. René de Leeuw is primair luchtvaartjournalist, dus die specialiteit komt u goed van pas. Maar dat terzijde.