“Dit is geen stroopsmeerderij”, moet de verslaggever wel weten. “Ik heb het hier gewoon enorm naar mijn zin”. Ze zit te midden anderen aan de royaal van beleg voorziene lunchtafel. Navraag aan betrokkenen leert dat die er niet zijn neergezet om alleen goede dingen over Zonnehuis Westwijk te zeggen, omdat een gemeentelijke delegatie er komt. Zij eten er elke dag.
De licht dementerende bijna honderd bewoners aan de Jasmijnlaan hebben 140 dienstverleners tot hun beschikking en ieder een eigen kamer. De goedlachse kokkin komt ook even langs. Haar kookkunsten worden blijkbaar door iedereen aan tafel op hoge prijs gesteld. “De maaltijden zijn uit de kunst”, wil Ans Bouwman-Van Haaren (83) wel kwijt.
Voordat zij er zelf naar verhuisde, woonde haar inmiddels overleden man er. Ze bezocht hem elke dag. “Dan zaten we bij goed weer het liefst in de tuin. Hij kwam hier tot rust”, herinnert ze zich. Of in de beweegtuin, waar het nu toch een beetje te koud voor is. Maar twee keer per week staat wel gymnastiek op het programma, in de daarvoor bestemde interne ruimte. Als het buiten warmer is, worden ook de daar staande beweegtoestellen intensief gebruikt, meldt een der verzorgenden.
→