Nota naastenliefde…

“Zelfredzaamheid’ is het kernwoord geworden van het lokale welzijnsbeleid, overigens gebaseerd op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). In gewoon Nederlands krijgen inwoners te horen: zoek het lekker zelf uit allemaal. En of men elkaar maar zoveel mogelijk wil helpen in plaats van bij de gemeente op de stoep te staan, want die voert gewoon het landelijke beleid uit. En dat schrijft voor: minder voorzieningen bieden. Officieel heet het ‘meer vraaggericht werken’. Tegelijk is de boodschap: kom alsjeblieft niet met die vraag bij de gemeente, want we hebben gewoon geen geld. B&W hebben nu wel een kadernota vastgesteld waarin de verarming van de voorzieningen is aangegeven en hoe daarmee lokaal in de komede jaren moet worden omgegaan. Belangrijkste uitgangspunt is volgens het college dat vooral kwetsbare Amstelveners mee kunnen blijven doen in een door onderlinge sociale betrokkenheid gekenmerkte samenleving. Of de burgers dus zelf maar die betrokkenheid willen ophoesten, want op het raadhuis kan men zich er helaas eenmaal minder aan gelegen laten liggenIn een paar wijken heeft men er al mee geëxperimenteerd, onder regie van Cardanus en Vita. Het was blijkbaar de bedoeling dat ook de wijkplatforms zich met de uitvoering van de Wmo gingen bemoeien, maar die hebben er voor bedankt. Het is een zaak voor professionals, vinden zij. Volgens de landelijke en lokale overheid is het nieuwe welzijnsbeleid er op gericht mensen zo lang mogelijk zelfstandig te laten functioneren. Maar intussen worden de instrumenten om dat te bereiken weggetrokken. De enige troost zou kunnen zijn dat B&W consistent zeggen te blijven kiezen – scherper dan voorheen zelfs – voor zorg aan de kwetsbaren in de samenleving en het vangnet dat daarvoor nodig is. “Amstelveners krijgen steun waar dat nodig is,” zegt welzijnswethouder Koops (ChristenUnie). Maar het duurt even voordat men bij die steun is aangeland.  Koops: “Eerst is de klant zelf aan zet, daarna zijn of haar sociale netwerk, dan welzijnsorganisaties en pas daarna worden individuele voorzieningen toegekend.” Volop mogelijkheden dus om tussen de wal en het schip te vallen. De nieuwe Wmo is gewoon een bezuinigingsmaatregel. Het geld is nu eenmaal op. Maar het wordt bijna verkocht als een enorme verbetering. Armoede wordt de burgers aangepraat als verrijking. Welzijn is luxe van enkelingen geworden. Zelfredzaamheid is een mooi woord voor een grimmige realiteit. Toch meent wethouder Koops dat degenen die echt hulp nodig hebben beter worden voorzien dan voorheen. Als zij tenminste eindelijk aan het loket van de overheid worden toegelaten. Want primair heeft die overheid voor de burgers bepaald dat die meer naastenliefde moeten betrachten. Gedwongen liefde dus eigenlijk. Want, menen B&W, dat versterkt de samenhang tussen de inwoners. Maar hoe dat allemaal precies moet, staat nog niet in de nota. Daar komt een aparte voor. De nota ‘Naastenliefde in de praktijk’ waarschijnlijk. Of zoiets….Wie wil kan vast gaan oefenen.

Lees ook:College wil vraaggericht welzijnsbeleid
Lees ook:Burgers meer zelf verantwoordelijk voor hun welzijn
Lees ook:Koops opent Geheugenweek en website geheugenprobleem
Lees ook:Suggesties ‘sociale samenhang’: van fietstocht tot buurttuin
Lees ook:Jacqueline verwent ouderen…